Podziękowanie

Marzeniem moim i mojej rodziny było uczcić w Brzozowej pamięć o moim Ojcu, które się szczęśliwie urzeczywistniło. Mimo upływu wielu lat, pamięć ta zawsze była w naszym domu żywa. Co roku w Dzień Zaduszny wyjeżdżaliśmy do obozu w Auschwitz, aby zapalić tam świece, złożyć kwiaty i w ciszy się pomodlić (w ekspozycji jest tam zdjęcie Ojca).

Uczczenie pamięci Ojca w Brzozowej mogłem zrealizować dzięki wielu osobom, bez pomocy których byłoby to niemożliwe. Zdaję sobie sprawę, że bez tego wsparcia nie mógłby być zrealizowany tak skutecznie i tak uroczyście ten projekt. Dlatego poprzez tę stronę internetową pragnę wyrazić swoją głęboką wdzięczność Proboszczowi Parafii Brzozowa, ks. Stanisławowi Wojtasowi, Kurii Diecezjalnej w Tarnowie – Wydziałowi Ochrony Zabytków za wyrażenie zgody na umieszczenie tablicy w miejscowym kościele, Prowincjałowi Księży Saletynów w Szwajcarii, ks. Piotrowi Żabie, Rodakowi mojego Ojca za sprawowanie Mszy św., wygłoszenie patriotycznej homilii i poświęcenie tablicy, Panu Łukaszowi Socha za profesjonalne wykonanie tablicy według mojego projektu, Podhalańskiej Orkiestrze Karpackiego Oddziału Straży Granicznej z Nowego Sącza za uświetnienie i oprawę muzyczną uroczystości, Ochotniczej Straży Pożarnej z Brzozowej w osobach Prezesa dh Zbigniewa Gotfryda, Naczelnika dh Stanisława Gniadka oraz dh Pawła Budzyńskiego, dh Pawła Gniadka, dh Adriana Olszewskiego, dh Alberta Olszewskiego za wystawienie pocztu sztandarowego i wartę przy tablicy, emerytowanemu żołnierzowi Wojska Polskiego           por. Romanowi Cieśli za wspomnienie o moim Ojcu, Sołtysowi Brzozowej Panu Wojciechowi Gądkowi za wystąpienie i złożenie kwiatów przy tablicy, młodzieży w osobach Anastazji Olszewskiej, Angeliki Barnaś, Marii Sochy i Mateusza Jarosza za wzruszający program patriotyczny, przygotowany pod kierunkiem Pani Krystyny Gotfryd, której też składam gorące podziękowanie. Dziękuję również Pani Edycie Gądek, która w swoich fotografiach utrwaliła tę doniosłą dla mnie chwilę oraz Panu Jarosławowi Nosalowi za udokumentowanie na filmie całej uroczystości.

Nie sposób byłoby zrealizować to przedsięwzięcie, gdyby nie pomoc moich serdecznych i niezawodnych przyjaciół Pani Walentyny Nosal i Pana Stanisława Cieśli.

Wdzięczność moja dotyczy również wszystkich mieszkańców Brzozowej, żyjących świadków tamtych wojennych wydarzeń oraz tych, którzy uczestnicząc w uroczystości odsłonięcia i poświęcenia pamiątkowej tablicy pokazali, że nieobca jest im lokalna historia.

Jeszcze raz wszystkim za wszystko dziękuję.

Z poważaniem Marian Cieśla